Tower Racing

Szukaj

Idź do treści

Montjeu


MONTJEU



To smutne, kiedy wybitny syn
umiera niespełna rok po swoim
równie wybitnym ojcu.
Światowa hodowla poniosła
wielką stratę w 2011 roku,
kiedy media doniosły o śmierci
epokowego w hodowli
Sadlers Wellsa.
Kilka dni temu, świat wyścigów
konnych obiegła smutna wieść - przedwcześnie, w sile wieku, po krótkiej chorobie odszedł wybitny dla hodowli syn Sadlers Wellsa, Montjeu.
Urodził się w 1996 roku, był koniem irlandzkiej hodowli, ścigał się od września 1998 roku do listopada 2000 r. m.in. na torach Francji i Wielkeij Brytanii, triumfując w gonitwach rangi G-1 i G-2.
Wygrał Irlandzkie Derby i Nagrodę Łuku Triumfalnego we Francji. Zarobił prawie 4 mln. dolarów. Startował 16 razy, wygrał 11. Jego hodowcą był sir James Goldsmith, a imię nadał mu od nazwy swojego zamku we Francji. Niestety hodowca nie mógł cieszyć się sukcesami wyścigowymi ani fantastyczną karierą stadną Montjeu, gdyż zmarł kiedy Montjeu miał rok, w 1997 roku. Koń stał się własnóścią Michaela Tabora. Ogiera trenował John E. Hammond na torze w Chantilly.
Jako dwulatek biegał dwukrotnie łatwo wygrywając w swoim debiucie. Kolejny wyścig, Prix Isonomy w 1998 roku, również wygrał o 3/4 długości przed ogierem Spadoun. Po karierze dwulatka 50% udziałów w nim sprzedano znanej i prestiżowej stadninie Coolmore.
Sezon trzyletni rozpoczął od wyścigu drugiej grupy Prix Greffulhe na dystansie 2100 m w Longchamp w kwietniu. Wygrał o długość pod dżokejem Cashem Asmussenem. Swój kolejny start w Prix Lupin przegrał o długość do ogiera Gracioso, będąc zamknięty w stawce po wyjściu na prostą finiszową.
Pomimo przegranej w tym wyścigu, nadal pozostawał faworytem do wygrania prestiżowej gonitwy Prix du Jockey Club w Chantilly. Tym razem, inaczej przeprowadzony przez swego dżokeja Asmussena, wygrał ten wyścig o 4 długości. Trzy tygodnie później Montjeu odniósł łatwe zwycięstwo w Irlandzkim Derby. Następnie, po dwumiesięcznej przerwie, znów pojawił się w gonitwie Prix Niel w Longchamp. Tym razem dosiadał go już Mick Kinane, jak również w Prix de l'Arc de Triomphe video. Po tej gonitwie dżokej Kinane oświadczył, że to najlepszy koń na tym dystansie, którego dosiadał. Sezon trzyletni Montjeu zakończył w listopadzie w Japonii, startując prestiżowym Japan Cup, ale zajął tam 4 miejsce za Special Week, Indigenous i High Rise.
Rok 2000, już jako czterolatek, rozpoczął od czterech kolejnych wygranych. Wygrał w Tattersalls Gold Cup o półtora długosci przed Greek Dance i Grand Prix de Saint - Cloud o pięć długości przed Daring Miss i zwycięzcą Łuku Triumfalnego z 1998 roku, Sagamixem. Prawdziwy kunszt swojej klasy wyścigowej pokazał w gonitwie King George VI and Queen Elizabeth Stakes.

Zwycięstwo Montjeu w tym wyścigu było opisane przez Daily Telegraph jako "druzgocące" w porównaniu z takimi mistrzami jak , Nijinsky, Mill Reef czy Shergar. Następnie Montjeu wygrał w Prix Foy. W kolejnych trzech startach ogier prezentował nieco słabszą formę, by zakończyć swoją karierę wyścigową występem w Breeders Cup Turf, zajmując 7 miejsce.
Ten dzielny i klasowy koń zostawił rzesze sympatyków i entuzjastów, którym dostarczał wielu emocji. Został wybrany w wieku 3. lat Europejskim Czempionem Europy i Czempionem Świata.
Montjeu okazywał swój gorący temperament przed wyścigiem, natomiast nigdy nie był niebezpieczny w czasie jazdy. Uspokajał się, kiedy wsiadał na niego dżokej. Miał osobliwy charakter, trener określał go mianem "ekscentrycznego geniusza", natomiast dżokej Kinane zwykł mawiać, że "koń ma kilka kwestii do powiedzenia". Jego temperament był określany jako idiosynkratyczny.
W 2001 roku Montjeu rozpoczął karierę hodowlaną w Coolmore. Był jednym z najlepszych reproduktorów na świecie, bardzo wartościowym synem równie wartościowego ojca, Sadlers Wellsa.
Wsród jego potomstwa już w pierwszym pokoleniu możemy wymienić takie sławy jak:
- Hurricane Run (Łuk Triumfalny 2005),
- Motivator (Epsom Derby 2005),
- Scorpion (Grand Prix de Paris 2005 w rekordowym czasie, St. Leger 2005 i Coronation Cup 2007),
- Authorized (Epsom Derby 2007);
- Frozen Fire (Irlandzkie Derby 2008),
- Montmartre (Gran Prix de Paris 2008),
- Fame and Glory (Irlandzkie Derby 2008 i Coronation Cup 2010),
- Hurricane Fly (Champion Hurdle 2011),
- Pour Moi (Epsom Derby 2011),
- St. Nicholas Abbey (Breeders Cup Turf 2012).
W swej karierze hodowlanej dotychczas dał 35 zwycięzców G-1.
Niestety, 29 marca 2012 roku, na skutek powikłań po chorobie, na którą zapadł (sepsa), odszedł ten wartościowy dla światowej hodowli koń.
Biegnij, Montjeu w swoim ostatnim, niekończącym się wyścigu po niebiańskich łąkach!


Na Służewcu mamy wnuczkę Montjeu po Harricane Run od First Bank po Anabaa, piękną i bardzo dobrze zapowiadającą się klacz Forzę Varsovię. Gdyby nie kontuzja po sezonie (peknięta kość) i opóźnienie w treningu z tym związane, byłaby niewątpliwie pretendentką do wielu prestiżowych nagród w pierwszej połowie sezonu. Mamy nadzieję, że w drugiej połowie roku zobaczymy wnuczkę Montjeu w najważniejszych gonitwach na Służewcu.

(red.)
Żrodło: internet



Powrót do treści | Wróć do menu głównego